کیوتست

روش راکول

راکـول هم بصورت ساچمه ای و هم بصورت سوزنی موجود است. 

آزمایـش راکول برای اندازه گیری سختی فلزات نسبتاً سخت مورد استفاده قرار می گیرد

که بر سه نوع است :

آزمایش راکول A : که نیروی ۶۰ کیلوگرم را اعمال می کند

آزمایش راکول B که نیروی ۱۰۰ کیلوگرم را اعمال می کند

آزمایش راکول C که نیروی ۱۵۰ کیلوگرم را اعمال می کند

اساس کار اغلب این دستگاهها به نقطه اثر ایجاد شده به روی سطح فلز است. راکول ساچمه ای به کمک ۱ ساچمه کار میکند بطوریکه وزن اعمال شده به روی فلز بواسطه ی این ساچمه فلز منتقل می شود که دارای اندازه های مختلفی است
ولی راکول سوزنی به کمک یک سوزن این نیرو را روی فلز ایجاد می کند که نقطه اثر آن بصورت یک مخروط ۱۲۰
درجه خواهد بود. راکول های از نوع A و C هردو نقطه اثر آن ها بصورت یک مخروط ۱۲۰ درجه است ولی راکول،
ساچمه ندارد و دارای سوزن هرمی شکل با زاویه ۱۳۰ درجه است که نقطه اثر آن یک چهار گوش است.

آزمایـش سختی راکول شبیه آزمایـش برینل است که در آن عدد سختی، نسبتی از بزرگی حفره ای است که توسط یک
دندانه(عمق نفوذ) و با وارد آوردن یک بار ثابت معین بر روی قطعه نمونه بوجود می آید. آزمایش راکـول با آزمایش برینل
از نظر اصول متفاوت است، زیرا در آزمـایش راکـول سه نوع بار و دندانه مختلف را می توان انتخاب نمود.
اختلاف آزمایش راکـول با آزمایش برینل در کوچکتر بودن بار وارده و شکل دندانه ایجاد کننده حفره است و در نتیجه
حفره ایجاد شده کوچکتر و کم عمیق تر خواهد بود. بنابراین طیف کاربرد آن وسیعتر از آزمایش برینل و انجام آن
سریعتر می باشد چون می توان مستقیماَ قرائت عدد سختی را انجام داد.

دندانه فرو رونده

دندانه فرو رونده یا نفوذ کننده ممکن است یک ساچمه فولادی سخت شده بوده و یا یک مخروط الماسه با زاویه ۱۲۰
درجه که نوک مخروط آن گرد شده و بریل نامیده می شود، باشد. عدد سختی که روی نشانگر مدرج می توان قرائت
نمود، یک عدد دلخواه قراردادی است که به طور معکوس با عمق حفره ایجاد شده، متناسب می باشد. مقیاس بکار رفته
برای آزمایش، نشان دهنده بار وارده و نوع دندانه استفاده شده می باشد.

بعضی از دستگاههای آزمایـش راکـول، به صورت خاص برای تعیین سختی سطح ساخته شده اند. این آزمـایش برای تعیین
سختی سطح قطعاتی طراحی شده است که در آن فقط یک فرو رفتگی سطحی و کم عمق، مورد نظر می باشد. دستگاههای
آزمایش سختی سنجی سطحی از لحاظ اصول کارکرد، بادستگاههای معمولی راکول یکسان می باشند هر چند این
دستگاهها، نیروهای کوچک تر و سبکتری را مورد استفاده قرار داده و دارای سیستم های دقیق تری جهت اندازه گیری
عمق فرو رفتگی می باشند. دستگاههای آزمایش سختی سنجی سطحی راکوـل می توانند بار کوچکی به مقدار ۳ کیلوگرم
و بارهای بزرگی به مقدار ۳۰ ،۱۵ یا ۴۵ کیلوگرم را به کار ببرند. یک درجه بر روی نشانگر دارای دندانه هایی مشابه با
سایر دستگاههای سختی سنج راکول می باشند. آزمایـش راکول هم مثل آزمایش برینل دارای مزایا، معایب و محدودیت
هایی می باشد. آزمـایش راکـول یک آزمایـش دقیق و حساس است و می توان آن را سریع اجراء نمود و نتیجه را مستقیماَ از
روی دستگاه قرائت نمود، بدون اینکه نیاز به محاسبه داشته باشد. این آزمایش مانند آزمایش برینل در سطح جهانی مورد
قبول قرار گرفته است.
آزمایـش راکول یک ازمایش معتبر است که هر کس می تواند‌ آن را انجام داده و نتایج یکسانی را بر روی یک نمونه
بدست آورد و بستگی به مهارت اپراتور ندارد.
آزمایش راکول را بر روی طیف وسیعی از مواد گوناگون می توان انجام داده و سختی آنها را بدست آورد. معایب
آزمایش راکول بسیار شبیه آزمایش برینل است. دستگاه آزمایش نسبتاَ گران و مناسب استفاده در خارج از آزمایشگاه نبوده
و ازمایش عموماَ مخرب محسوب می شود.

معیارهای مختلف آزمایش راکول

به منظور سنجش سختی کانی‌ها ویا سنگ‌ها ده کانی را به عنوان مبنای سختی انتخاب کرده‌اند که از لحاظ سخت بودن هرکدام یک درجه کامل فرق دارند. زیرا بعضی سنگها از هم دیگر نیم درجه قیاسی فرق دارند. وبا ما لش دادن این ده سنگ میتوان سختی سایر کانی‌ها را با آنها مقایسه کرد. این مقیاس به نام مقیاس موس معروف است.

این مقیاس توسط کانی شناس آلمانی فردریک موس ابداع شد. در این مقیاس، ترم‌ترین کانی ویا تالک تباشیر با درجه سختی ۱ و سخت‌ترین کانی الماس با درجه سختی ۱۰ می‌باشد.

سنگها در طبعیت به سه شگل ساخته شده‌اند . کانی، رسوبی، و متحوله از جمله سنگهای سخت زیاده در میان سنگهای کانی است.مثلاً یاقوت زمرد و غیره بطور مثال چندسنگی را که در جامعه بشری استفاده نسبتاً زیاد دارد ذکر میکنیم.

• 2749 نمایش
• اصول کنترل خوردگی ، ساخت تولید(قالبسازی) ، صنایع فلزی(جوشکاری) ، فرایندهای تولید